انواع گوناگون استخدام
انواع گوناگون استخدام
استخدام دائم (معمولاً ثابت نیز نامیده می‌شود)
بدین معناست که شخص می‌تواند در مدت نامحدود در محل کار خود کار کند.
استخدام ساعتی یا نیازی بدان معناست
که شخص مورد نیاز به صورت موقت و هنگامی که کافرما به نیروی کار نیاز دارد، کار می‌کند.
استخدام جانشینی بدان معناست که هنگامی که یکی از کارکنان اصلی از کار خود مرخص است،
شخص در آنجا کار می‌کند.
استخدام آزمایشی بدان معناست که کارفرما این امکان را دارد تا فرد استخدام شده
را در مدت حداکثر شش ماه مورد سنجش قرار دهد.
این بدان معنا نیز هست که شخص یک کار جدید را امتحان می‌کند.
مهلت فسخ قرارداد استخدامی برای یک استخدام آزمایشی دو هفته است.
هم کارفرما و هم شخص استخدام شده بایستی مهلت فسخ قرارداد را رعایت کنند.
برخی استخدام‌ها تمام وقت هستند.
در آن صورت شخص باید حدود 40 ساعت در هفته کار کند.
برخی استخدام‌ها پاره‌وقت هستند و در آن صورت شخص کمتر از 40 ساعت در هفته کار می‌کند،
برای نمونه 20 ساعت در هفته.
کار سیاه
برخی کارفرماها کارهائی عرضه می‌کنند که قانونی نیستند.
این بدان معناست که آنان مالیات کارفرما را به دولت نمی‌پردازند و مالیاتی نیز از دستمزد آن کارکنان کسر نمی‌شود.
کسی که به این ترتیب کار می‌کند بیمه نیست و برای نمونه در صورت بروز سانحه در محل کار،
حق دریافت غرامت نخواهد داشت.
چنین کسی حق دریافت حقوق مرخصی بیماری نیز ندارد و حق بازنشستگی نیز پرداخت نمی‌شود.
دشواری دیگر آنست که در هنگام درخواست یک کار جدید نمی‌توان به تجربه کاری چنین اشتغال غیرقانونی استناد کرد.
به هنگام استخدام خوب است که به این نکات توجه کنید
- گواهی استخدام خود را که در آن حقوق و دیگر مزایای دریافتی‌تان درج شده است، بگیرید
- کنترل کنید که ساعت‌های کار و حقوق اضافه‌کاری‌تان همانی باشد که درباره‌اش توافق کرده‌اید
- تقاضا کنید که فیش حقوقی‌تان بشما داده شود و آن را نگهدارید.
- فیش حقوقی شما نشان می‌دهد که حقوق‌تان چقدر است و کارفرما چقدر مالیات از حقوق‌تان کسر کرده است.
- اگر کارفرما مالیات پرداخت نکرده باشد ممکن است که شما موظف به پرداخت مالیاتی شوید
- که کارفرما می‌بایستی پرداخته بود.